- νηπιόβουλος
- νηπιόβουλος, -ον (Μ)αυτός που σκέπτεται ανόητα.[ΕΤΥΜΟΛ. < νήπιος «μωρός, ανόητος» + -βουλος (< βουλή «σκέψη»), πρβλ. θεόβουλος, μεγαλό-βουλος].
Dictionary of Greek. 2013.
νηπιόβουλος
Look at other dictionaries:
νήπιος — α, ο (ΑΜ νήπιος, ία, ον, Α και νήπιος, ον, Α θηλ. ιων. τ. νηπίη, Μ και νηπίος, ον, Μ ουδ. και νήφιο) 1. το ουδ. ως ουσ. το νήπιο(ν) α) παιδί νηπιακής ηλικίας β) (για πρόσ.) μτφ. πολύ νεαρός, ανήλικος γ) μτφ. άμυαλος, ανώριμος («νήπιος, οὐδὲ τὸ… … Dictionary of Greek
